FORMIDABELE COMEBACK NA SCHRIJFBLOKKADE
(Door Peter Kuijt)
Met zijn debuut 'Twee tranen' won Derwent Christmas de Schaduwprijs 2008 en vier jaar later stond zijn tweede thriller 'Volmaakte verdwijning' op de shortlist van de Gouden Strop. Maar daarna stokte het schrijven. ,,Ik produceerde wel af en toe een stuk tekst'', vertelde oud-redacteur Christmas aan het door hem opgerichte weblog Tzum, ,,maar het schrijven vlotte niet. Woorden vloeiden niet als vanzelf uit mijn gedachten.''
Toen de schrijfblokkade maar aanhield, besefte de auteur dat hij iets moest forceren. Hij bedacht dat hij een overstap moest maken naar een andere uitgever. Hij verruilde Nieuw Amsterdam voor De Geus en sindsdien 'tintelde het weer in zijn vingertoppen'. Sinds kort ligt de derde thriller van deze Groninger docent Nederlands in de winkel, 'De stilte voor Julia'. De transfer heeft Christmas inderdaad goed gedaan: zijn nieuwe boek is een formidabele comeback.
Als je al op de eerste pagina leest over een vader en een moeder die in een woonkamer rouwend om de doodskist van hun dochter staan en dat halverwege het gebed het koelsysteem onder de baar aanslaat en de familie dat als een Teken Van Boven beschouwt, weet je dat je goed materiaal in handen hebt. De dood is op alle bladzijden aanwezig, maar met dit soort droogkomische terzijdes houdt Christmas de toon verfrissend licht.
Hoofdpersoon is Aaron Nijdam, onderwijzer op het Nemesis College. Hij is herstellende van een burn-out als hij kort na elkaar zijn dochtertje Julia en zijn vrouw Marianne verliest. Hij meent zeker te weten wie er verantwoordelijk is voor de dood van vrouw en kind en zint op de ultieme wraak. Hij sluit met zijn Volkswagen aan in de rij met rouwauto's die zijn vrouw naar haar laatste rustplaats begeleiden. Maar als de wagens linksaf slaan richting het kerkhof, neemt hij de andere afslag. Hij raast de Afsluitdijk over, naar Noord-Holland om gelijk FBI-agent Frank Castle in de film 'The Punisher' zijn vergeldingsoperatie voor te bereiden.
Christmas flashbackt in zijn verhaal van 'gisteren' via 'onlangs' naar 'maanden geleden' dat 't een lieve lust is. Af en toe beland je als lezer dan eventjes op een verkeerd spoor. Maar de conclusie is duidelijk: voor een boek als 'De stilte voor Julia' is het woord 'misdaadliteratuur' uitgevonden. Een compacte thriller die nog dagen in het achterhoofd blijft hangen. Met personages die je niet gauw vergeet, zoals de imponerende rector Klapwijk, die de opgebrande leraar thuis opzoekt en hem een boek over Mindfulness in handen drukt. 'Dit lijkt me wel iets voor jou'. Of de wijsneuzige jongen die de videotheek - met uitzicht op de begraafplaats - bestiert. Hij vindt het mooi om uitvaarten van een afstand te bekijken. ,,Nabestaanden komen in een heel andere stemming van het terrein af dan ze erop zijn gegaan. Niet dat hun verdriet is verdwenen, maar het is aangevuld met berusting.''
Christmas' stijl is zowel beeldend als genuanceerd. Over de begrafenis van Aarons dochter schrijft hij: ,,Het gat waarin Julia een aantal maanden geleden was neergelaten was veel te groot voor haar kist. Het graf maakte duidelijk dat het niet zo hoorde te zijn, ouders die hun kind naar de overzijde brengen.'' Mooier kun je zoiets haast niet verwoorden.
Wat een overstap naar een andere uitgever allemaal niet kan bewerkstelligen. Je zou meer auteurs Christmas' besluitvaardigheid toewensen.
Derwent Christmas - De stilte voor Julia. Uitgeverij De Geus, 219 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten