(rubriek over thrillerrecensies in andere media)
FILMISCHE STIJL
Zijn Nederlandse vrouwen sterke thrillerschrijvers, vraagt Irene Start zich in Elsevier af. ,,Wie de oogst van de laatste jaren analyseert, gaat twijfelen. Toegegeven, de thrillers van Saskia Noort, Esther Verhoef en Simone van der Vlugt zitten goed in elkaar en lezen lekker weg. Maar ze missen nogal eens reliëf. 'De eetclub' navertellen of 'Alles te verliezen', de nieuwe Esther Verhoef? Dat lukt wel in een regel of drie.''
Maar nu heeft Start een vrouw gevonden die echt spannend kan schrijven, zonder te vervallen in afleidende uitweidingen. Die vrouw is Judith Visser, auteur van de thriller 'Stuk'. ,,Wat de Rotterdamse anders maakt dan de andere schrijvers, is haar filmische stijl'', aldus Start.
'Stuk' gaat over het meisje Lizzie, dat te stellen heeft met een allesbehalve vrolijke jeugd. Gescheiden ouders, pesterijen op school. Het dikke pubermeisje ontspoort vervolgens volledig.
Start: ,,Visser beschrijft mooi hoe Lizzie gevaarlijk onbereikbaar wordt voor volwassenen. (...) 'Stuk' fascineert, maar wil tegelijk een serieus statement maken over zaken als eetverslaving en zelfmutilatie.''
IJZERSTERKE PERSONAGES
Vijf sterren heeft Ineke van den Bergen in de Volkskrant over voor 'De infiltrant', het 655 pagina's tellende epos van Dennis Lehane.
Het boek speelt zich af in Boston in 1918, 1919. De kranten voorspellen een nieuwe recessie, de oorlogsindustrie wordt afgebouwd, er komen zeven miljoen mensen op straat te staan en uit de oorlogsgebieden komen er vier miljoen terug. Uit Frankrijk nemen de soldaten de Spaanse griep mee, die ontelbaar veel slachtoffers maakt. Er heerst angst voor bolsjewieken en socialisten en vakbonden worden gezien als organisaties die de democratie willen ondermijnen.
De jonge politieagent Danny Coughlin wordt gevraagd te infiltreren in de politievakbond en zo de 'staatsvijanden' te ontmaskeren. Maar hij ontdekt dat de echte vijanden de leidende posities bezitten.
,,Een prachtig verhaal'', aldus Van den Bergen, ,,met ijzersterke blanke en zwarte personages.''
GESLAAGD
John Banville won in 2005 de Bookerprize voor 'De zee'. Onder het pseudoniem Benjamin Black is hij onlangs gedebuteerd als thrillerschrijver. Black verenigt zijn mooie verhalende stijl en de Ierse nationale historie met een onuitputtelijke bron aan ellende, stelt Afra Botman in Trouw die zijn debuut 'Neergang' las.
Gesitueerd in Dublin in 1950 vertelt 'Neergang' het verhaal van patholoog Quirke (weduwnaar met drankprobleem). Hij krijgt het stoffelijk overschot van een jonge vrouw op zijn afdeling. Nog voor hij het kan onderzoeken verdwijnt het lijk en dat zet hem op het spoor van een beerput, waarin zijn familie een belangrijke rol speelt.
Het verhaal blijft een beetje hangen op lange beschouwingen, overpeinzingen en vage dialogen, meent Botman. ,,De schrijver doet zijn best, maar het remt de voortgang en versluiert het plot.'' Pas aan het eind komt het verhaal los. ,,Met zo'n lading dat Black alsnog ruim slaagt voor zijn toelatingsexamen.''
WEINIG DIEPGANG
In 'Cross Country', weer een nieuwe thriller van teveelschrijver James Patterson, komt de vaste hoofdpersoon Alex Cross opnieuw opdraven. Hij treft zijn eerste liefde Ellie Randall in haar huis aan, vermoord en aan stukken gesneden. Ook haar man en kinderen zijn hetzelfde lot beschoren. Cross vermoedt dat het om 'jonge moordenaars' gaat, omdat vernielingen wijzen op onervarenheid. Wanneer hij ontdekt dat Ellie vanwege een boek in Afrika vertoefde, besluit Cross de moordenaar daar te zoeken.
,,James Pattersons boeken lezen als een filmscript: korte hoofdstukken, veel cliffhangers, weinig diepgang'', stelt Elvin Post in het AD. ,,Maar dit deel in de Cross-serie leest prettiger weg dan de boeken uit 'The Women's Murder Club'-reeks.''
Geen opmerkingen:
Een reactie posten