Boris O. Dittrich - Moord en brand (2011)

Rampspoed op het Binnenhof


(Door Peter Kuijt)

Kamerleden mogen tegenwoordig kopstoten verkopen, door andermans brievenbus wateren of elkaar knettergek noemen, dat is nog niets vergeleken met de plagen die oud-Kamerlid Boris O. Dittrich (de O staat voor Ottokar) in zijn debuutthriller Moord en brand over het Binnenhof laat neerdalen. En dat doet hij overigens meer dan verdienstelijk.

Oud-rechter Dittrich, tegenwoordig werkzaam voor Human Rights Watch in New York, houdt in zijn boek flink huis onder de glazen stolp van politiek Den Haag. Het begint allemaal met de moord - nota bene op Prinsjesdag - op de vooraanstaande, mediageile en ook wat betreft andere zaken geregeld opgewonden politicus Pieter Korff. Zijn flink toegetakelde lichaam wordt aangetroffen in een kelder onder het parlementsgebouw.

Politie en justitie doen uitgebreid onderzoek, maar dat leidt niet tot aanhouding van de dader. Redouan Fouali, werkzaam bij de AIVD, wordt met de zaak belast. Hij doet zijn stinkende best, maar is niet in staat om nog meer moord en brand te verijdelen. En dat alles tegen de achtergrond van een opstomende populistische partij, de media die maar raak schrijven en een staatshoofd - in dit geval koning Willem IV - dat zich met de zaak gaat bemoeien.

Dittrich schept er overduidelijk een duivels genoegen in om in het frame van een spannend verhaal kwesties, personen en instituties eens kritisch te bezien. Hij rekent af met de populaire praatprogramma's en kranten die voor de kijkcijfers dan wel abonnees alles doen en laten. Zijn afkeer van politieke spelletjes, gekonkel en hypocrisie druipt van de pagina's af. De geridderde Dittrich laat in een bijzin evenmin onvermeld dat koningin Beatrix destijds tegen openstelling van het burgerlijk huwelijk voor homoparen zou zijn geweest en citeert en passant D66-goeroe Hans van Mierlo die in het parlement wel eens de geur van wilde beesten opsnoof. Kortom, voor de doorgewinterde Binnenhof-watcher valt er flink wat te genieten en te gniffelen.

Ook voor de doorsnee thrillerliefhebber trouwens. Dittrich schuwt grof geweld niet en schotelt de lezer een onvervalst spannend verhaal voor. Wat start als een whodunnit transformeert in een opwindende jacht op de kwade genius met een explosieve finale. Een strakkere eindredactie had hier en daar wat overbodigheden en herhalingen kunnen weghalen, maar dat mag verder de pret niet drukken. Dittrich hoeft het niet bij één thriller te laten.

Boris O. Dittrich - Moord en brand. Uitgeverij Nieuw Amsterdam, 415 pag.