07 maart 2012

Håkan Nesser - De man zonder hond (2012)

De verdwijning van het zwarte schaap


(Door Guido Huisintveld)

In 2003 ging inspecteur Van Veeteren virtueel gezien met pensioen toen Håkan Nesser hem voor de tiende en laatste keer liet opdraven in een prachtige thrillerreeks. De vertaling heeft op zich laten wachten, maar hier is dan eindelijk het eerste deel in een nieuwe reeks. Deze keer met de aimabele inspecteur Barbarotti aan het roer.

Het duurt overigens tweehonderd bladzijden voordat de man in beeld komt. Voor die tijd presenteert Nesser ons een familiedrama van formaat – net binnen de grenzen van het realistische. Het begint al goed als Rosemarie Hermansson wakker wordt en zich afvraagt: 'Zal ik mijn echtgenoot van het leven beroven of toch maar zelfmoord plegen?' De toon is gezet.

Maar haar man is jarig, dus de beslissing wordt uitgesteld. Zoals elk jaar valt zijn verjaardag samen met die van hun dochter, zodat de hele familie met aanhang en kleinkinderen 'gezellig' bij elkaar komt. Zoon Robert is het zwarte schaap van de familie, omdat hij in een ordinaire realitysoap met zijn jongeheer stond te spelen.

Het thrilleraspect krijgt vorm als deze Robert plotseling verdwijnt en een dag later één van de kleinkinderen ook ineens onvindbaar is. Enter inspecteur Barbarotti, een gescheiden man, midden veertig, qua karakter ergens tussen eerdergenoemde inspecteur Van Veeteren en commissaris Montalbano uit de detectiveromans van Andrea Camilleri.

'De man zonder hond' is een familiedrama, een misdaadroman en een komisch toneelstuk ineen. Nesser volgt niet de platgetreden paden van de Scandinavische thriller. Toeval en gedegen onderzoek wisselen elkaar af. Spanningsbogen worden nonchalant losgelaten. Maandenlang zit er geen schot in de zaak en Barbarotti ligt er niet echt wakker van.

De kracht van het verhaal zit in de psychologische diepgang en de souplesse waarmee Håkan Nesser die onder woorden brengt. De geboorte van een nieuwe hoogstaande serie misdaadromans is bij deze een feit.

Håkan Nesser - De man zonder hond. Vertaling: Ydelet Westra. Uitgeverij De Geus, 534 pag.

Geen opmerkingen: