GEZAPIG SUKKELEN WE NAAR DE ONTKNOPING
(Door Arno Ruitenbeek)
De vorige van Pieter Aspe, ‘Min 1’, was een positieve uitschieter in het vrij constante repertoire van de Vlaamse auteur (zie onder).
In een poging Pieter Van In, Guido Versavel en Hannelore Martens uit het, wat intriges betreft kaal gegraasde Brugge te laten ontsnappen, plaatst Aspe zijn hoofdpersonen op een cruiseschip.
Omdat in het eerste hoofdstuk de louche aannemer die Versavels boerderij verneukte het loodje legt, lijdt het geen twijfel dat er ook aan boord iets moet gebeuren dat met dat misdrijf te maken heeft. Niet verrassend dus dat de schoonzoon van slachtoffer nummer een tot visvoer verwordt.
Gezapig en onder het genot van ettelijke Duvels koetelen we naar het enige hoogtepunt. Deze bloedige ontknoping had een betere aanloop verdiend.
Pieter Aspe - Het laatste bevel. Uitgeverij Manteau, 304 pag.
Pieter Aspe - Het laatste bevel. Uitgeverij Manteau, 304 pag.
GOED OP DREEF
(Door Arno Ruitenbeek)
Met de aantekening dat het ‘Zuid-Afrikaanse avontuur’ van Van In en Versavel een totaal overbodig onderdeel van deze policier vormt, is Aspe toch zo goed op dreef dat hij drie sterren verdient.
Zoals bij ‘Het laatste bevel’ opgemerkt: meestal blijft 'de Belgische Baantjer' steken op twee sterren. Omdat hij de ontknoping te snel weggeeft, de zaak oninteressant is of de personages saai en nietszeggend zijn.
Niets van dit al dit keer, want de moord op een bankier met blauw bloed is het begin van een intensief onderzoek in internationale, financiële kringen. De Griekse ellende en de economische crisis vormen het uiterst actuele decor. De hoge heren met wie het speurdersduo te maken krijgen, maken gebruik van alle denkbare middelen.
De nutteloze uitzending van Van In en Versavel naar Zuid-Afrika, waar de moordenaars zijn neergestreken, past daar in. Maar geloofwaardig is het niet.
Pieter Aspe - Min 1. Uitgeverij Manteau, 304 pag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten