02 augustus 2017

Neem de tijd (column, 2017)



Cursus Masterclassen 2: het begin


(Door Peter de Zwaan)

Ik zei in de inleiding dat het een makkelijke cursus zou worden en dat niemand iets zou hoeven doen.

Dat loog ik. Want, en nu volgt een kort maar belangrijk terzijde: schrijvers liegen. Uit professie. Ze doen niet anders daarom heet wat ze schrijven fictie. Ik heb dat in interviews vaak gedaan, liegen. Iemand stelde een vraag waar ik geen zin in had en ik antwoordde maar wat.

‘Maar vorig jaar zei u iets heel anders.’

‘Nou en, als ik niet meer mag liegen, hou ik op met schrijven.’

Einde van de terzijde, terug naar de cursus.

Je moet dus wel iets doen: je moet denken. Dat is niet eenvoudig, maar het is helaas nodig.

De opdracht is: bedenk de eerste alinea van een roman. Je mag het opschrijven, maar het hoeft niet, bedenken is voldoende. Minstens drie regels, maar het mag een alinea worden die zo lang is dat zelfs je partner haar niet wil lezen, mij maakt het niet uit.

Je mag er ook zo lang over doen als je wilt, dat is het voordeel van een schriftelijke cursus.

Neem je tijd. Denk en doe tussen het denken door wat je anders ook zou doen: boodschappen, de afwas, de auto wassen (nee, sorry, niet de auto wassen, een auto is om te rijden niet om te wassen, mensen die hun auto wassen mogen vanaf dit punt niet meer meedoen), alle boeken weer eens goed op alfabet in de kasten zetten, de thrillergidsen van Vrij Nederland verzamelen en weggooien.

Ga niet zitten tobben als het niet meteen wil, sla niet je huisgenoten of de buurjongen die te lang met zijn brommer bezig is, je kunt best bedden opmaken en denken tegelijk, dus doe dat. Op den duur krijg je iets bij elkaar verzonnen, je bent toch verdorie een aanstormende schrijver? De meeste schrijvers bedenken wat ze op papier zetten echt zelf hoor, het aantal jatters is niet heel groot.

Nu stoppen met lezen. Wat hieronder staat mag je pas tot je nemen als de alinea af is.



Zijn we er? Is de alinea klaar? Gefeliciteerd, je bent bezig met een boek, maar nu komt opdracht twee en daar draait het in deze les om.

Ga zitten en bedenk/schrijf nu en ter plekke de volgende alinea. Geen getalm, geen uitvluchten van ik had een afspraak met de tandarts, zitten en aan het werk.

Wat zeg je: moeilijk?

Dit is, helaas, onzin. Het is helemaal niet moeilijk, niet als je een goed doordachte eerste alinea hebt. Deugt het begin dan hoort het vervolg in je hoofd te zitten. Zit het er niet en heb je nu al geen idee hoe het verder moet dan moet je kiezen: afhaken en toch maar die vishengel kopen of opnieuw beginnen.

Ik heb altijd beweerd (ik ben nu serieus) dat wie een goed begin heeft altijd verder kan. Naar alinea twee, daarna naar drie, enzovoort. Tot we na lange tijd toe zijn aan alinea … Daarover meer in les drie: de grote getallen.


Deze cursus is ook te volgen op www.peterdezwaan.nl




Geen opmerkingen: